SOUFFRANCE: siirler

siirler etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Sonsuza dek..

Yerler kar tutmadan önce
Toplayabildiğiniz kadar çilek toplayın
Ve yağmurlar, sele dönüşünceye kadar
Sığınaklar bulun kendinize.
Adını koyamadığınız
Sancılarınızın tedavisi için
Yeni ümitler bulun içinizde
Kaybettiğiniz herşey,
Size değerini hissettirmeden
Ve zihniniz de kaybolmadan geçmisiniz
Gözlerinizi yumun son bir kere.

Gölgeleriniz kadar uzak olsam da,
Karanlığımız asla bir olmayacak.
Gözleriniz sakın kamaşmasın
Şafak vakti bittiğin de
Ben ışığın düştüğü yerde olacağım.
Ardım da kalan izler birer armağan olacak
Pişmanlıklarınıza,
Çünkü her vicdan rahatlamak ister.
Yüzleşme geç olsada
Kaybolmadan önce
Sonsuza dek..

Son umut, son inanç

Biz seninle,
Geçmişimizde kaçarken
Çarpıştık da düştük bu aşka!
Önce gönlümüzdeki hayallerimiz düştü sokaklara,
Daha önce kırıldıkları yetmiyormuş gibi
Ve sonra umutlar..

Biz seninle,
Hayata dair yorgunluğumuzdan
Çarpıştıkta düştük bu aşka.
Önce alın terimiz saçıldı kaldırımlara,
Sonra sesimiz yankılandı.

Farklı kelimelerle
Aynı lisanda tepki gösterdik vuslatımıza.
Biz seninle yerlere saçılan
Saçıldıkça kırılan
Her neyimiz varsa
Onları topladıkta başladık bu aşka..

Varsın!..
İnsanlar bunu kaza sansın
Ama biz ordaydık ve biz kanadık.
Biz seninle kırılıp saçılan,
Yana yıkıla olan ne varsa
Onları toplayıpta başladık bu aşka!!
Son umut
Son inanç dedik
Ve öyle yuruduk bu yolda!..

Güzel bir kadın seni sevdiğini söylüyor

Güzellik herşeyi iyi gösteriyor.
Güzel bir kadın karşında,
Saçlarını savuruyor.
Yakışıksız bir ses tonu ile,
Seni sevdiğini söylüyor.
Tüm bu sözler kulağa güzel geliyor
Güzellik herşeyi iyi gösteriyor.
Ardından bir eve geliniyor
Lambanın loş ışığı sönüyor
Ve karanlık, tüm maskeleri gizliyor.

Yalnızlığa itilen çocuklarız..

Hayatını sürdürmeye çalışan
Yalnızlığa itilen çocuklarız.
Hayatın olumlu, olusuz listesini yapmak
Bunlar bizim avuntularımız.
Sağımızı solumuzu hep sevgi sanırız,
Ama yalnızlığa itilen çocuklarız.
Tepkisiz bir tutumla
Bir varmış bir yokmuş masallarında
Bizler var olmaya çalışanlarız..

Bir erkek bir kadın

Bir erkekle bir kadın,
Anlaşamazlar asla.
Diğeri ötekinden hep cimridir mesela
Hangi kadın egemenliği!
Üstün hep erkek milleti.
Ama seviyorsa o iş başka..

Bir erkekle bir kadın,
Konuşamazlar asla.
Çünkü hep kendini
Haklı görür iki tarafta.
Ama söylüyorum bak!
Seviyorsa o iş başka..

Güvende olmaz aralarında asla,
Kandırmak çok kolaydır bir yalanla.
Ama dedim ya işte
Seviyorsa o iş başka..

Tecrübeler emsaller bir birini kovalar,
Aşk bizi hep yalnızken yakalar.
İnan bana aşkta geçici.
Acılar, korkular, tüm hüzünlü duygular
Nasıl kaldırır böylesi yükü bu iki kişi!
Ama demin de söyledim ya,
Seviyorsa o iş başka..

Tüm aşıklar, işe yalnızlıktan başlar..

Her aşk kimsesizdir..

Savunmasız tüm duygular ondadır.

Kolejde mi okudun?

Üniversite mi bitirdin?

Aşkta sınıfta kaldın demektir.

Çünkü aşkın içindedir kendi öğretisi.

Ne kadar savunmasız ve acırsan,

O denli bilgili çıkarsın bu okuldan.

Var edemediğin tüm kişiliğini eline almış,

Biraz hüzünlü, biraz mağrur.

Ama başarılı ve erdemli..

Her aşk kimsesizdir bu yüzden,

Bu öğreti tek kişiliktir..

Bu yüzden tüm aşıklar,

İşe yalnızlıktan başlar..

Kral yeniden Çıplak!

Sustum..
Ardımda çok güzel kelimeler bırakarak.
Koştum..
Üzerimdeki aşkını soyunarak..
Bak!
Kral yeniden Çıplak!
Soytarılara maskara olarak.
Ama kimin elindeki,
Çıplak bir krala bakmamak.
En güzeli,
Hayatıma sensiz yeniden başlamak..
Umurumda değil ki,
Etrafımdaki soytarı, çalgı, çengi..
Sensizlik bana hayatın en güzel rengi..

Bu günün adı yalnızlık

Bu gün senin olmadığın
Bir yerde uyandım.

Görmeni istemeyeceğim düşler görerek.

Üzerim de sanki ateşten bir gömlek

Her hareketimde beni daha çok yakan

Geçmiş bir doğum gününden
Senden hatıra kalan.

Düşümde gördüğüm,
Senden kalan bir yıkıntı

Benden kaçıp, saklandığın bir sığıntı.

Sana ulaşmaya çalışıyor

Peşinden yana yakıla koşuyorum.

Daha önce duymadığım
Bir korku duyuyorum..

Yorulduğumun farkına varıyor,

Dizlerimin üstüne çöküyorum.
İzini sesini kaybediyor,

Nefes nefese kalıyorum..

Etrafımdaki binalar yıkılıyor

Damlarındaki kuşlar kaçıyor..

Sokak lambaları üstüme düşerken,

Karanlığın ortasında kalıyorum..

Kendimi çağresiz hissederken,

Senin olmadığın bir yerde

Görmeni istemeyeceğim düşlerle

Uyanıyorum..

Ben bugününi adını
Yine yalnızlık koyuyorum..

Yerlere kırık dökmeden yiyin beni..

Yerlere kırık dökmeden yiyin beni,
Tek sözüm
Tek bir fikrim bile ziyan olmasın
Elbet zamanı var anlaşılmamın
Boş yere değil ya, bu girdaplarım

Çöl kıyılarından uzaklaşmamın
Beklediğimin gerisinde kalan
Hayallerimi toplamanın
Elbet zamanı var anlaşılmamın..

Sözümün ulaştığı yola düşsün güneş
Gözümü yumduğum yerde kalsın adım.

Ardımda kalan
Yürüdüğüm azap yoluna
Dönüşüm olmasın
Kıyamet kopsa dahi
Kanım..
Canım..
Beni ben yapan varlığım,
Boş yere etrafa saçılmasın.

Son armağan

Beni duymak isteyenler
Oluncaya kadar konuşacağım
Beni hissetmek isteyenler
Oluncaya kadar da sarılacağım
Belki, yeni bir ben daha bulacağım
Yalnızlığımdan arda kalan..
Zaman zaman kaçtığım yerler olacak tabii,
Ama yine bulunacağım
Her seferinde bir varmış
Bir yokmuş masallarını oynayacağım
Bende var olan
Ve yok olan herkese
Kendimden önce
Bir armağan daha bırakacağım..

Boğaz turunda martılar

Uzaktan gelir bazen sevgilinin sesi.
Tüm şehir gürültülerinin içinde
Boğaz turuna kanatlanmış
Sanki bir martının sesi.

Tenin içerisinde bir yerde
Ruhunun denge merkezi
Çılızda olsa duyarsın hani.

Bir ekmeği yada suyu yudumlar gibi
Katığına katık kattığın gibi
Çok sevip ayrı düşenler,
Bilirler ama söylemezler.

Az yediğin bir lokmada,
Doymasanda vazgeçemezsin dimi?

Hiç bilmediğin birini seviyorum

Ben senin hiç bilmediğin birini seviyorum.
İçinde taşıdığın,
Ama asla bulamadığın birini.
Konuşurken susturduğun
Düşünürken uyuttuğun
Sana dargın birini..

Kaybolmuş ve içinde acıdan uyuşmuş
Birini seviyorum.
Ben sevince,
Tam ortasına daldığım
Ağlamayı sevmeyen
Gülmeyi hatırlamak isteyen
Biri seviyorum..
Nereye yürüdüğünü bilmeyen
Ama seni asla terketmeyen biri.

Onu görünce öylece hareketsiz durduğum,
Beni kabuklarımdan ayırıp
Parçalayan birini seviyorum.

Daha önce görmediğim bir biçimde
Hiç duymadığım sesler duyarak
Yanıyorum'

Bu yanan küllerin savruluşu
Bu bir yok oluş..
Güneşin doğduğu
Ve benim kovulduğum,
Kimsenin bilmediği yeni bir var oluş..

Ana Sayfa

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )

SOUFFRANCE

Translate